4.6 ℃
Op maandag 7 oktober worden de Cabaretprijzen uitgereikt tijdens het Cabaretgala in Diligentia in Den Haag. De vier cabaretiers zijn komend seizoen allen te zien in de theaters met reprises van hun genomineerde programma's.
De Poelifinario's worden door de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties (VSCD) uitgereikt aan de theatermaker(s) met het meest indrukwekkende programma van het afgelopen theaterseizoen. De Neerlands Hoop wordt toegekend aan de meest veelbelovende theatermaker(s) met het grootste toekomstperspectief.
Over Peter van Rooijen's Liefde, dood & taart
Het derde theaterconcert van Peter van Rooijen is een prelude op de midlifecrisis, want Peters 40e verjaardag nadert. Met een hele bak vol liedjes gaat Peter het onvermijdelijke te lijf. Met jazz, musical, rock, folk, alle muziekstijlen worden uit de kast gerukt. We zullen overwinnen! De taart staat al klaar!
Uit het juryrapport: Al in de eerste zes minuten van Liefde, Dood en Taart blazen de onaangepaste Peter van Rooijen en zijn band de toeschouwers uit hun stoelen met een alles-in-één mini-rockopera over de neerwaartse spiraal van troostvoedsel, negatieve gedachten en vingerwijzen. Met vier goed zingende muzikanten en breed instrumentarium – van stevige gitaren en kazoo tot de kerkklokken van Gouda – presenteert Van Rooijen alleen maar hoogtepunten. De band, die er als één mond een eigen mening over Van Rooijen op na houdt en de snelle opvolging van muzikale hoogstandjes vol zorgvuldige en creatieve arrangementen zorgen voor een unieke kleinkunstervaring.
Over Andries Tunru's Marmer:
Het autobiografische Marmer is Andries' meest persoonlijke voorstelling tot nu toe. Over een stiefvader met smetvrees, huisraad dat door de kamer vliegt, en opgevoed worden met het ietwat verknipte "pluimenspel".
Uit het juryrapport: Hebben we de komische drang van Andries Tunru te danken aan de intense 'vriend van zijn moeder'? Zes jaar lang ging het gezin gebukt onder de psychische mishandeling van een over-controlerende stiefvader met narcisme, borderline en smetvrees en hield de jonge scholier zich staande met humor. Dankzij zijn vrolijke associatieve vermogen en indrukwekkende improvisatievaardigheden slaagt Tunru erin deze op papier therapeutische avond luchtig en optimistisch te houden en zijn leed te relativeren. Met een mooi slotbeeld en een prachtig lied over Culemborg weet hij te raken.
Over Boban Benjamin Braspenning's Boompje Beestje
Boban schreef deze muzikale cabaretshow (geheel in stijl) vanuit zijn studentenkamer, waar hij noodgedwongen is blijven hangen. Daarom duikt hij – namens de pechgeneratie – in de wereld van de woningmarkt. Dat doet hij met piano, gitaar en een geestige gedachtegang. Hier stuit hij op woonkloven, sprookjes en financiële ratsen van vermogenden.
Uit het juryrapport: In zijn Boompje Beestje zet Braspenning zijn brede talentenpalet in: uitstekend gitaar-, piano- en fysiek spel. Bovendien heeft hij een sterke inhoudelijke motivatie. Met zijn achternaam als speaking name maakt hij cabaret geïnspireerd door jubeltonnen, hypotheekgesprekken en studieleningen. Zijn programma verbindt actualiteit en persoonlijk engagement komisch, keurig en kloppend met elkaar. Bovendien kent hij zijn klassiekers met verwijzingen naar cabarethelden, zoals het lied 'alle boomers moeten dood' – een verwijzing naar Jeroen van Merwijk. Hij heeft volledige controle over zijn zaal en gaat de confrontatie niet uit de weg.
Over Stefan Hendrikx met Who's The Man
Stefan Hendrikx is een man, maar weet niet wat voor een. Daar gaat ie dus naar op zoek: op dates, op een familiebarbecue, als hij danst, als hij gewoon even iets wil zingen. Gewapend met een enorme fantasie, een loopstation waar hij live muziek mee maakt en een hoge grapdichtheid neemt hij het publiek mee in zijn zoektocht naar wat voor man hij nou eigenlijk wil zijn.
Uit het juryrapport: Hendrikx heeft het charisma van een jonge puppy – vol energie springt hij over het podium, klein van stuk en vrolijk contact zoekend met de zaal. Een bron van onzekerheid voor Hendrikx, die al zijn hele leven hoort dat hij geen 'echte man' zou zijn. Die kwetsbaarheid siert de dappere jongeman en zorgt in Who's The Man voor een interessante zoektocht naar of die titel het streven ernaar wel waard is. De ongemakkelijke sfeer tussen mannen die elkaar voortdurend onzeker maken is het echte probleem; Hendrikx durft andere keuzes te maken en daaruit putten we hoop.
