BRUSSEL – Vers van de persen gerold en nu al enthousiast ontvangen. ‘Djoegoe djoegoe’ is het nieuwe boek van Wim de Pauw en bevat het aangrijpende verhaal van een jonge man die ten onder gaat aan zijn idealen.

Djoegoe djoegoe betekent onrust in het Sranantongo. Een goed gekozen titel aangezien er veel gebeurt in het leven van hoofdpersonage in de debuutroman van Wim de Pauw. Net als de auteur is het hoofdpersonage uit ‘Djoegoe djoegoe’ -Lars Daems- overigens professor aan een Brusselse universiteit. Of de vergelijking daarbij ophoudt is voor de auteur een weet en voor zijn lezers een vraag. Dat er minimaal nog wat verdere overeenkomsten te ontdekken vallen, is duidelijk. Zo doceerde De Pauw, als gastprofessor, over de relatie tussen kunst en duurzame ontwikkeling en is Lars Daems de bezieler van een alternatieve kunstgalerie.

In ‘Djoegoe djoegoe’ gaat het hoofdpersonage echter naar Suriname waar hij zich belangeloos inzet voor de Marrons, de afstammelingen van gevluchte plantageslaven. Het artistieke project dat hij er opzet, groeit gestaag en Lars geniet van zijn avontuur. Tot een tragische gebeurtenis veroorzaakt dat Lars wordt belasterd en verbannen. De toevallige ontmoeting die daarop volgt, is de start van een opwindende roadtrip die hem van het rauwe Guyana naar het sensuele Brazilië brengt en uitmondt in een helende boottocht op de Amazone. Wanneer Lars terugkeert naar Brussel blijft de geschiedenis hem achtervolgen en is niets meer als voorheen …

Dat De Pauw met ‘Djoegoe djoegoe’ debuteert is nauwelijks voor te stellen en het is, na het verschijnen van dit boek, alleen maar te hopen dat De Pauw het schrijfvirus volledig te pakken heeft, want hij blijkt een uitgesproken talent. De fraaie schrijfstijl waarmee hij zijn verhaal begint, behoudt hij consequent tot het einde en de lezer zal Lars Daems ongetwijfeld in het hart sluiten. De Brusselse professor wordt zó goed gekarakteriseerd dat hij veel lezers nog geruime tijd zal bijblijven.

Het feit dat De Pauw heel wat voetstappen heeft liggen in Suriname verklaart de uiterst boeiende en geloofwaardige sfeerbeelden. Hij was bovendien als gastprofessor verbonden aan de Anton De Kom universiteit in Paramaribo, waar hij doceerde over de relatie tussen kunst en duurzame ontwikkeling, en ook die kennis is terug te vinden in zijn debuut. Bovendien zal het feit dat de auteur doctor in de agogische wetenschappen is, hoogstwaarschijnlijk ten grondslag liggen aan het feit dat hij zich zo goed in zijn personage(s) kan verplaatsen, maar dan nog…. Natuurlijk is dit alles indrukwekkend, maar al die kennis en ervaring in een roman verwerken als ‘Djoegoe djoegoe’, is van een geheel andere orde.