In de vroege avond van 23 november 2023 is het de verdachte zelf die 112 belt. Aan de meldkamercentralist vertelt hij dat hij zijn eigen vrouw heeft vermoord en dat hij ook zichzelf dood wil steken. Wanneer de politie bij de woning in Houten aankomt, treffen zij de verdachte en het overleden slachtoffer samen in bed aan. Beiden hebben steekverwondingen. Aan de politieagenten ter plaatse vertelt de verdachte nogmaals dat hij zijn vrouw om het leven heeft gebracht.
Afwijkende verklaringen
Later komt hij daar op terug. Tijdens het politieverhoor verklaart de verdachte dat hij zijn vrouw niet heeft vermoord, maar dat ze zichzelf om het leven heeft gebracht. Zo zou hij zijn vrouw bij het wakker worden dood hebben aangetroffen. Vervolgens zou hij het mes uit haar lichaam hebben gehaald om zichzelf te steken. Ook zou hij 112 hebben gebeld om haar en zichzelf te redden, aldus zijn verklaring. Op de zitting blijft de verdachte bij zijn verhaal: “ik heb het niet gedaan.”
Geïsoleerd leven
Uit het onderzoek blijkt dat de verdachte en het slachtoffer een geïsoleerd leven leidden. Het koppel had vrijwel geen contact met anderen, behalve met hulpverleners. Bij beiden was sprake van forse psychische en lichamelijke problematiek en hulpbehoevendheid. Dat maakte dat slachtoffer en verdachte van elkaar afhankelijk waren. In de jaren voorafgaand aan het feit zijn bij de politie verschillende meldingen binnengekomen van en over het koppel. Zo had het slachtoffer eerder contact met de politie, waarna zij in een telefoongesprek hoorden hoe de verdachte tegen het slachtoffer zei dat hij een dolk en revolver had en dat hij haar dood zou gaan maken.
“Volstrekt onaannemelijk”
Dat het slachtoffer zichzelf zou hebben gestoken is volgens het OM niet aannemelijk. Zo laat het forensische onderzoek zien dat het niet waarschijnlijk is dat de steken door het slachtoffer zelf zijn aangebracht. Ook heeft het slachtoffer snijwonden die passen bij een situatie waarin iemand zichzelf heeft verweerd.
Over het scenario dat het stel had afgesproken om samen uit het leven te stappen is de officier van justitie duidelijk. Ondanks dat er in 2022 in een melding bij de politie was besproken dat ze een wens hadden voor gezamenlijke suïcide, is niet gebleken dat sprake was van een concrete en recente afspraak tussen slachtoffer en verdachte. Daarnaast had de verdachte het slachtoffer al eerder bedreigd. “Hieruit leid ik af dat er eerder spanningen waren binnen hun relatie en dat emoties bij verdachte hoog konden oplopen in de interactie met het slachtoffer, mogelijk versterkt door zijn psychische stoornis”, stelt de officier van justitie. “Het is aannemelijk dat dit op 23 november 2023 ook het geval is geweest.”
Celstraf
Bij het bepalen van de strafeis is gekeken naar de persoonlijke omstandigheden van de verdachte. Een deskundigenrapport van het NIFP wijst uit dat bij de verdachte sprake is van een schizo-affectieve stoornis. Hierdoor is het OM van mening dat de verdachte verminderd toerekeningsvatbaar was tijdens het steekincident. Daarnaast schatten de deskundigen in dat de kans klein is dat de verdachte nogmaals eenzelfde feit zal begaan. Zij adviseren daarom dat de verdachte na detentie in een verpleeghuis komt te wonen, gespecialiseerd in psychiatrische zorg. Gezien de ernst van het feit en aard van het geweld, in combinatie met de persoonlijke omstandigheden van verdachte, komt de officier van justitie tot een strafeis van acht jaar onvoorwaardelijke gevangenisstraf.
De rechtbank doet op 6 december uitspraak.